XIX. yüzyıl, milletlerin hayatında her cephede büyük ve köklü değişimlerin derin sarsıntıların, arayış ve ümitlerin sahnesi olmuştur. Bilim ve teknikten kültür ve sanata kadar atılan her yeni adım beraberinde getirdiği olumlu ve olumsuz sonuçlarla problematik bir çehre arz eder. (…) Tanpınar’ın ‘değişme’ parantezine aldığı varlık kategorileri ‘ruh’u, ‘ben’i kaybetmeden yenilenme yolunu arıyordu. Tabii ki bulunan yol ve gidiş tarzı her zaman tenkid edilmiştir ve edilecektir. Fakat şunu da unutmamalıdır ki, tenkid edebilmek için dahi var olmak, yaşıyor olmak gereklidir.