Zweig’in Satranç’ı da diğer pek çok eserinde olduğu gibi psikolojik-ruh tahlilini ihtiva eden bir hikâyeden oluşmaktadır. Eser, âdeta dünya ile irtibatı koparılmış bir mahkûmun hücresinde, hiçliğin boğucu baskısı altında ezilmemek ve çökmemek için kendi iç dünyasına yönelişini, ayakta kalmak için verdiği mücadeleyi, zihninde kendine has bir satranç tablosu ve satranç kuralları icat etmesini konu alır. Ancak bunun gerçek dünyadaki satrançla örtüşmesi mümkün değildir. Nitekim daha sonra gerçek satranç oyununda bunu bizzat yaşar!