Batı Türkçesinin gelişiminde Klasik Osmanlı Türkçesi önemli bir yere sahiptir. Klasik Osmanlı Türkçesi, dudak uyumu sürecinin başladığı ve önemli ölçüde gelişme gösterdiği bir dönemdir.
Klasik Osmanlı Türkçesi dönemi eseri olan Netàyicü’l-A’màl ve Menàhicü’l-Ebràr, telif tercüme niteliği taşıyan ve edebî iddiası olmayıp geniş halk kitleleri için yazılan dinî bir eserdir. Netàyicü’l-A’màl ve Menàhicü’l-Ebràr isimli eserin mensur bir eser olması ve tespit edilen nüshanın harekeli olması sebebiyle metin bir dil çalışması için aranan nitelikleri taşımaktadır.
Çalışmamız “Giriş – İnceleme – Metin – Dizinler – Tıpkıbasım” bölümlerinden oluşmaktadır. Bu çalışmada ele alınan konular Netàyicü’l-A’màl ve Menàhicü’l-Ebràr isimli eserin sunduğu malzemeyle sınırlıdır. İncelemede yer alan veriler ve ortaya çıkan sonuçların Osmanlı Türkçesi döneminin anlaşılmasına katkı sağlayacağını düşünüyoruz.