Bir şairin içinde yetişmiş olduğu muhitin, sosyo-kültürel
etkenlerin, beslendiği edebi geleneğin duygu ve anlam dün-
yasına etkileri olsa da tarihe mal olmuş büyük şairler yaşadı-
ğı dönemin kabullerini aşarak yeni bir çığır açmış öncü şah-
siyetler olmuşlardır. Zira şairin gücü meramını muhatapla-
rına ustaca anlatmasıyla sınırlı olmayıp kendine özgü dü-
şüncelerini yine kendilerine özgü ifade kalıpları ve üslupla
zenginleştirmeleri, kendi kelimelerini yaratmaları ile ilgili-
dir. Bu yönleriyle usta şairler kelimelerle şiir söylememişler,
onların şiirleri kendi kelimelerini meydana getirmiştir. Ta-
savvuf tarihinde silinmez izler bırakmış olan İbnü’l-Arabî de
böyle şahsiyetlerden biridir. Yaşadığı özel tecrübeleri ehline
hem aşikâr kılmayı hem de ehil olmayanlardan gizlemeyi
hedeflemiştir. Bu bakımdan onun şiiri sırların ifşası ve giz-
lenmesi noktasında tam da üslûbuna yaraşır bir şekilde iki
zıt işlevi birden görmüştür.