İnsanların, etraflarında olup biten olayların mahiyeti üzerine düşünmeleri, bunlar hakkında soru sormaları ve getirdikleri açıklamalar, içinde bulundukları kültür ve medeniyet düzeyleri ile yakından ilgilidir ve farklılıklar gösterir. Düşünme ve araştırma süreci, önce merak etme ve soru sormakla başlar: Hukuk nedir? Hak nedir? Kim haklıdır? Hukukun kaynağı ve başlangıcı nedir? İlk yasaları kim koymuştur? Kanunları kim yapar, yapmalı mıdır, yapması meşrû olur mu? Bu yetki kimdedir, kim yaparsa meşrû olur? Kanun yapmanın bir sınırı var mıdır, varsa bu sınırlar nerede başlar, nereye kadar uzanır? Kanun ve özgürlükler arasında nasıl bir ilişki vardır, bunlar arasındaki münasebet karşıtlık mı yoksa desteklik ilişkisi midir? Yasama organının bu kadar önemli bir yetkiyi kötüye kullanması durumunda toplum kendisini nasıl koruyabilir? Kanunlara niçin uymamız gerekir? Adâlet kavramı nedir? Hukukun ahlâk ve değerler dünyası ile ilişkisi nasıldır? Yasaların iyiliğinden/kötülüğünden, doğruluğundan/yanlışlığından bahsedilebilir mi? Bu konuda kıstas nedir? “Bu yasa hukuka aykırıdır!” derken neyi kastediyoruz? Yasayı görüyoruz, okuyor işitiyoruz; peki onun kendisine aykırı olduğunu iddia ettiğimiz “hukuk”u nereden/nasıl biliyoruz?