Hz. Peygamber’in yaşadığı döneme yakın olan dönemlerde Arapçanın geneline yönelik yapılan çalışmaların yanı sıra risale türü filolojik çalışmalar da yapılmıştır. Bu filolojik çalışmalar içerisinde en önemli eser türlerinden biri de kelimelerin yapı ve anlamını tespit eden çalışmalardır. Arap Diliyle ilgilenen herkesin faydalı bir şeyler bulacağı düşünülen bu eserler ilim talebeleri için kaynak niteliğindedir. ez-Zeccâc’ın Arap Dilinin sarf ve lügat özelliklerini temel alarak ele aldığı Kitâbu Fe‘altü ve Ef‘altü adlı eseri bu alandaki önemli eserlerdendir. Ebû İsḥâḳ ez-Zeccâc Kitâbu Fe‘altü ve Ef‘altü adlı bu eserinde Araplarca fe‘altü ve ef‘altü vezinlerinde kullanılan fiilleri ele almaktadır. Bu fiilleri anlam değişikliği bulunanlar ve anlamında değişiklik olmayanlar şeklinde incelemektedir.

In addition to the studies on Arabic in general in the periods close to the period of the Mohammed’s life, philological studies were also carried out. One of the most important types of works among these philological studies is the studies that determine the structure and meaning of words. These works, which are thought to be useful for anyone interested in the Arabic language, are a source for students of science. Kitâbu Fe‘altü and Ef‘altü, the work of al-Zejjâj, which he deals with on the basis of the Arabic language’s consumables and lexical features, is one of the important works in this field. Ebû İsḥâḳ al-Zejjâj, in his work called Kitâbu Fe’altü ve Ef’altü, deals with the verbs used in fe’altü and ef’altü meters by Arabs. He examines these verbs as those with a change in meaning and those with no change in meaning.