Sinemamızın altın çağını yaşadığı altmışlı yıllar seyir alışkanlıkları ve sinemanın bir ritüele dönüşmesi bakımından önemlidir. Bu yıllarda halk sinemaya gitmek için özel bir hazırlık süreci geçirir ve sinemaya gitmek başlı başına törensel bir faaliyete dönüşür. Salon işletmeciliği karlı bir sektör haline geldiğinden, gelen talepler doğrultusunda neredeyse her mahalleye bir sinema şeklinde yeni salonlar açılmaya başlanır. Ancak günümüz alışveriş merkezleri, televizyonun ve video teknolojisinin yaygınlaşması vb. birçok sebep artık eski sinema salonlarının birer birer kapanmasına halkın sinemaya eskisi kadar rağbet göstermemesine neden olmuştur.