Tasavvuf, hem yaşam pratiği hem de kültürel boyutuyla son yıllarda sıkça gündeme geliyor. Tasavvuf dünyasına duyulan yakınlığın, merakın yansıması olarak ülkemizde bu konuda yayımlanan kitapların çeşitliliği ve toplumda gördüğü kabul de dikkat çekicidir. Kuşkusuz, toplumsal hayattaki bu dikkat çekici ilginin sanatta/edebiyatta da izdüşümlerini takip etmek, incelemek mümkündür. Hem tasavvufa hem de ‘hikâye’ye meraklıların ilgisini çekeceğini düşündüğümüz elinizdeki bu çalışma, esasen son yirmi beş yılda Türk hikâyeciliğinde tasavvufî öğreti ve kavramların etkilerini incelemeyi amaçlıyor.